Protocinema Latifa Echakhch’in Bütün bu anlar zamanın içinde kaybolacak,
yağmurda göz yaşları gibi adlı sergisini sunar. Sergi, biri
İstanbul’da üretilmiş iki video iş ve Karaköy limanında terkedilmiş bir binada
yer alan bir zemin yerleştirmesi içeriyor. Bu seçki, bir savaşa gidiş
platformuna dönüşen bu dünyada geçiciliğe, umudun ve gençliğin kaybına değiniyor.
Sergi başlığını Philip K. Dick’in Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi? (1968) adlı romanından uyarlanmış olan 1982 tarihli bilim kurgu filmi Blade Runner’in son repliklerinden alıyor. Filmin son sahnesinde, son kopyalayıcı Roy Batty ölmek üzeredir ve sistem kapatılma süreci sırasında kendini ifade etmeye koyulur. Kurduğu şiirsel cümleler, bir asker-makinanın düşüncesine hem naif hem de güzel bir biçim verir. “Siz insanların inanmayacağı şeyler gördüm. Orion’ın omzundan uzakta savaş gemilerinin yanısını, Tannhauser kapısının açıklarında karanlıkta parlayan ışınları gördüm. Bütün bu anlar zamanın içinde kaybolacak, yağmurda göz yaşları gibi. Şimdi ölüm zamanı.” (1).
Yeni video çalışması Waiting for Dolphins (Yunusları beklemek, 2015) Boğaz’ın kıyısında, Echkahkch’in önceki bir ziyaretinde bir grup yunusun suda yüzüşünü seyrettiği bir noktadan çekildi. “O kadar güzel bir andı ki oraya geri dönmek, suyun kenarında oturmak ve yeniden o yunusları beklemek istedim. Bir daha hiç gelmeyebilirler ama yine de o anı beklemek ve umut etmek istiyorum”. (2.). Çin’de kamusal parklardaki kaligraflardan esinlenen zemin yerleştirmesi uzun saplı bir fırça ve su kullanarak doğrudan zemine yazılan bir metinden oluşuyor. Bu yerleştirme de geçici ve güneş ışığında kuruyor. Her gün yeniden yazılan ingilizce metin, şiir ve çeşitli elveda mektuplarından seçilmiş alıntılardan oluşuyor.
Echakhch’in ikinci video çalışmasının başlığı Jadid, arapça “yeni” anlamına geliyor. “Çalışma başlığını görüntülerin çekilmiş olduğu Fas kıyılarındaki liman kenti Al Jadid’den alıyor. Yerli gençler, güçlendirilmiş duvarların tepesinden suya atlama oyunu oynuyorlar, saatlerce teker teker atlıyorlar. Metrelerce yüksekten yapılan bu atlayışın riskine rağmen tehlikeyi cesaretle kucaklıyor ve kör bir masumiyetle gerçekleştiriyorlar. Yaşla birlikte gelen temkin ve azalan cesaret olmasaydı insan keyifle onlara katılabilirdi”. (3.)
1. Blade Runner, Ridley Scott. Warner Bros. 2007
2. Latifa Echakhch, 2015
3. Dvir Gallery, 2014
El Khnansa, Fas (1974) doğumlu olan Latifa Echakhch Fransa’da büyüdükten sonra İsviçre’de Fully ve Martigny şehirlerinde yaşıyor ve çalışıyor. 2015 Zürih Sanat Ödülü’nü kazanan Latifa Echakhch’in seçilmiş kişisel sergileri arasında Lentos Kunstmuseum Linz, Linz (2015); Centre Pompidou, Paris (2014) (2013 Marcel Duchamp Ödülü); Cabinet of Curiosities, Dommuseum, Salzburg (2014); Anne Ellegood küratörlüğünde Hammer Museum, Los Angeles (2013); Musée d’Art contemporain, Lyon (2013); Mirjam Varadinis küratörlüğünde Kunsthaus Zürich, Zürih (2012); Lisa Dent küratörlüğünde Columbus Museum of Art, Columbus, Ohio (2012); Por- tikus, Frankfurt (2012); Kunstmuseen, Krefeld (2011); Fondation Louis Moret, Martigny (2011); Florence Derieux küratörlüğünde FRAC Champagne-Ardenne, Reims (2010); Alessandro Rabottini küratörlüğünde GAMeC, Bergamo (2010); Bartomeu Mari küratörlüğünde MACBA, Barselona (2010); Corinne Charpentier küratörlüğünde Fri Art, Fribourg (2010); Rein Wolfs küratörlüğünde Kunsthalle Fridericianum, Kassel (2009); Bielefelder Kunstverein, Bielefeld (2009); Swiss Institute, New York (2009); Tate Modern, Londra (2008); NorrlandsOperan, Umea (2008) bulunuyor. Seçilmiş grup sergileri ise Swiss Institute, New York (2015); Caroline Bourgeois küratörlüğünde Palazzo Grassi, Venedik (2014); Yuko Hasegawa küratörlüğünde 11. Sharjah Bienali, Sharjah (2013); MoMA PS1, New York (2013); Adam Szymczyk küratörlüğünde Kunsthalle Basel, Basel (2012); Catherine de Zegher ve Gerald McMaster küratörlüğünde 18. Sydney Bienali, Sydney (2012); Bice Curiger küratörlüğünde 54. Venedik Bienali, Venedik (2011); Hou Hanru küratörlüğünde 10. Cagdas Sanat Bienali, Lyon (2009); Manifesta 7, Bolzano (2008).
Teşekkürler: kamel mennour Gallery, Paris; kaufmann repetto, Milano; Galerie Eva Presenhuber, Zurih; Dvir Gallery, Tel Aviv; Elizabeth Baribeau; Ghaith Mofeed; Ari Meşulam, Miles Butts-Spirito, Asli Seven, Asena Hayal, Ayça Odabasi, Lydia Guillaume-Gentil, Mourad, Yasin Qoba, Selin Turam ve Mehmet Kahraman.
Protocinema tüm dünyada mekana duyarlı sergiler düzenleyen, misyon odaklı bir sanat örgütüdür. ‘Tuğla ve harç’tan muaf, gezgin örgüt İstanbul ve New York’u merkez alır. İşbirlikleri, müdahaleler ve sergiler, sanatçıya ve onun görüşüne özgü mekanlarda ve bağlama duyarlı kalarak sunulmaktadır. Protocinema dünyanın tüm bölgelerinden genç ve usta sanatçılara, işlerinin henüz geniş kitlelerce keşfedilmemiş olduğu ülkelerde sergi imkanları yaratır. Protocinema sanat üzerinden diyalog açmayı ve bireyler arası uzlaşma geliştirmeyi amaçlar. 2011’de Mari Spirito tarafından kurulan Protocinema adını, Chauvet-Pont-d’Arc’ta bulunan mağara resimlerinin algı, artikülasyon ve hareket duygusu yakalayan temsiliyet stilini, neredeyse “proto-sinema” olarak niteleyen Werner Herzog’un gözleminden alır. Bu sonbahar 5533’te bir Protocinema serisi olarak baslatilan Proto5533, genç sanatçı ve küratörler tarafından danışmanlık sistemi ve kamusal bir program eşliğinde düzenlenen bir yıllık sergi dizisidir.
protocinema.org
Sergi başlığını Philip K. Dick’in Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi? (1968) adlı romanından uyarlanmış olan 1982 tarihli bilim kurgu filmi Blade Runner’in son repliklerinden alıyor. Filmin son sahnesinde, son kopyalayıcı Roy Batty ölmek üzeredir ve sistem kapatılma süreci sırasında kendini ifade etmeye koyulur. Kurduğu şiirsel cümleler, bir asker-makinanın düşüncesine hem naif hem de güzel bir biçim verir. “Siz insanların inanmayacağı şeyler gördüm. Orion’ın omzundan uzakta savaş gemilerinin yanısını, Tannhauser kapısının açıklarında karanlıkta parlayan ışınları gördüm. Bütün bu anlar zamanın içinde kaybolacak, yağmurda göz yaşları gibi. Şimdi ölüm zamanı.” (1).
Yeni video çalışması Waiting for Dolphins (Yunusları beklemek, 2015) Boğaz’ın kıyısında, Echkahkch’in önceki bir ziyaretinde bir grup yunusun suda yüzüşünü seyrettiği bir noktadan çekildi. “O kadar güzel bir andı ki oraya geri dönmek, suyun kenarında oturmak ve yeniden o yunusları beklemek istedim. Bir daha hiç gelmeyebilirler ama yine de o anı beklemek ve umut etmek istiyorum”. (2.). Çin’de kamusal parklardaki kaligraflardan esinlenen zemin yerleştirmesi uzun saplı bir fırça ve su kullanarak doğrudan zemine yazılan bir metinden oluşuyor. Bu yerleştirme de geçici ve güneş ışığında kuruyor. Her gün yeniden yazılan ingilizce metin, şiir ve çeşitli elveda mektuplarından seçilmiş alıntılardan oluşuyor.
Echakhch’in ikinci video çalışmasının başlığı Jadid, arapça “yeni” anlamına geliyor. “Çalışma başlığını görüntülerin çekilmiş olduğu Fas kıyılarındaki liman kenti Al Jadid’den alıyor. Yerli gençler, güçlendirilmiş duvarların tepesinden suya atlama oyunu oynuyorlar, saatlerce teker teker atlıyorlar. Metrelerce yüksekten yapılan bu atlayışın riskine rağmen tehlikeyi cesaretle kucaklıyor ve kör bir masumiyetle gerçekleştiriyorlar. Yaşla birlikte gelen temkin ve azalan cesaret olmasaydı insan keyifle onlara katılabilirdi”. (3.)
1. Blade Runner, Ridley Scott. Warner Bros. 2007
2. Latifa Echakhch, 2015
3. Dvir Gallery, 2014
El Khnansa, Fas (1974) doğumlu olan Latifa Echakhch Fransa’da büyüdükten sonra İsviçre’de Fully ve Martigny şehirlerinde yaşıyor ve çalışıyor. 2015 Zürih Sanat Ödülü’nü kazanan Latifa Echakhch’in seçilmiş kişisel sergileri arasında Lentos Kunstmuseum Linz, Linz (2015); Centre Pompidou, Paris (2014) (2013 Marcel Duchamp Ödülü); Cabinet of Curiosities, Dommuseum, Salzburg (2014); Anne Ellegood küratörlüğünde Hammer Museum, Los Angeles (2013); Musée d’Art contemporain, Lyon (2013); Mirjam Varadinis küratörlüğünde Kunsthaus Zürich, Zürih (2012); Lisa Dent küratörlüğünde Columbus Museum of Art, Columbus, Ohio (2012); Por- tikus, Frankfurt (2012); Kunstmuseen, Krefeld (2011); Fondation Louis Moret, Martigny (2011); Florence Derieux küratörlüğünde FRAC Champagne-Ardenne, Reims (2010); Alessandro Rabottini küratörlüğünde GAMeC, Bergamo (2010); Bartomeu Mari küratörlüğünde MACBA, Barselona (2010); Corinne Charpentier küratörlüğünde Fri Art, Fribourg (2010); Rein Wolfs küratörlüğünde Kunsthalle Fridericianum, Kassel (2009); Bielefelder Kunstverein, Bielefeld (2009); Swiss Institute, New York (2009); Tate Modern, Londra (2008); NorrlandsOperan, Umea (2008) bulunuyor. Seçilmiş grup sergileri ise Swiss Institute, New York (2015); Caroline Bourgeois küratörlüğünde Palazzo Grassi, Venedik (2014); Yuko Hasegawa küratörlüğünde 11. Sharjah Bienali, Sharjah (2013); MoMA PS1, New York (2013); Adam Szymczyk küratörlüğünde Kunsthalle Basel, Basel (2012); Catherine de Zegher ve Gerald McMaster küratörlüğünde 18. Sydney Bienali, Sydney (2012); Bice Curiger küratörlüğünde 54. Venedik Bienali, Venedik (2011); Hou Hanru küratörlüğünde 10. Cagdas Sanat Bienali, Lyon (2009); Manifesta 7, Bolzano (2008).
Teşekkürler: kamel mennour Gallery, Paris; kaufmann repetto, Milano; Galerie Eva Presenhuber, Zurih; Dvir Gallery, Tel Aviv; Elizabeth Baribeau; Ghaith Mofeed; Ari Meşulam, Miles Butts-Spirito, Asli Seven, Asena Hayal, Ayça Odabasi, Lydia Guillaume-Gentil, Mourad, Yasin Qoba, Selin Turam ve Mehmet Kahraman.
Protocinema tüm dünyada mekana duyarlı sergiler düzenleyen, misyon odaklı bir sanat örgütüdür. ‘Tuğla ve harç’tan muaf, gezgin örgüt İstanbul ve New York’u merkez alır. İşbirlikleri, müdahaleler ve sergiler, sanatçıya ve onun görüşüne özgü mekanlarda ve bağlama duyarlı kalarak sunulmaktadır. Protocinema dünyanın tüm bölgelerinden genç ve usta sanatçılara, işlerinin henüz geniş kitlelerce keşfedilmemiş olduğu ülkelerde sergi imkanları yaratır. Protocinema sanat üzerinden diyalog açmayı ve bireyler arası uzlaşma geliştirmeyi amaçlar. 2011’de Mari Spirito tarafından kurulan Protocinema adını, Chauvet-Pont-d’Arc’ta bulunan mağara resimlerinin algı, artikülasyon ve hareket duygusu yakalayan temsiliyet stilini, neredeyse “proto-sinema” olarak niteleyen Werner Herzog’un gözleminden alır. Bu sonbahar 5533’te bir Protocinema serisi olarak baslatilan Proto5533, genç sanatçı ve küratörler tarafından danışmanlık sistemi ve kamusal bir program eşliğinde düzenlenen bir yıllık sergi dizisidir.
protocinema.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder